مسعود امیر سپهر، آهنگساز آذربایجانی در رابطه با برگزاری مکرر کنسرت های خوانندگان تهرانی در غیاب خوانندگان آهنگ ترکی در شهرهای آذربایجان گفت: باید یک مقدار آسیب شناسانه به این موضوع پرداخت کنیم و توجه کنیم که کدام طیف از جامعه آذربایجان به کنسرت می رود. طبق برآوردها رده سنی ۱٨ تا ٢۵ سال مشتری کنسرت های موسیقی هستند. مهم ترین بحث این است که وقتی ما از مقاطع ابتدایی اجازه تحصیل به زبان مادری را نداریم، جوانان ما نمی توانند واژگان ترکی و ارتباط های حسی را صحیح دریافت کنند، در نتیجه چون بخش اصلی یک ترانه سوای موزیک های اینسترومنتال، بحث کلام است، در نتیجه ما مخاطب آذربایجانی را از دست می دهیم.
وی در مورد دلایل استقبال کم مردم از کنسرت های موسیقی آذربایجانی عنوان کرد: عدم استقبال از کنسرت های آذربایجانی به دلایل مختلفی بستگی دارد که یکی از آنها این است که  مخاطب ما نمی تواند با ترانه ارتباط برقرار کند و موزیسین های ما آپدیت نیستند. به طور مثال محسن چاوشی را در نظر بگیرید، ایشان شدیدا محبوب هستند و اگر امروز در ایران کنسرت برگزار کنند شاید یک میلیون نفر به پای کنسرت ایشان برود، چرا؟ چون شعر و ترانه آثارشان بامفهوم بوده و مخاطب با آن ارتباط برقرار می کند. ما متاسفانه در موسیقی آذربایجان به علت عدم وجود دریافت صحیح از مطلب شعر و ترانه با مخاطب ارتباط برقرار نمی کنیم و لازمه این کار نیز این است که موزیسین های ما باید بالانس را پیدا کنند و در نتیجه جوانان را به پای کنسرت هایشان بکشانند.
امیر سپهر دررابطه با نقش رسانه ها در ترویج موسیقی آذربایجان عنوان کرد: پردازشی که از طریق رسانه های کشور بر روی موسیقی فارسی وجود دارد شامل حال موسیقی آذربایجانی نمی شود و اکثر رسانه ها بر روی خوانندگان تهرانی زوم کرده اند و این استاندارد دوگانه موجب عدم شکوفایی موسیقی آذربایجانی شده است. قابلیت و قدرت رسانه در ترویج و انتشار موسیقی بی بدیل است. وقتی رسانه به یک موسیقی پرداخت می کند در کل جامعه پخش می شود و همه ناخودآگاه آن را از بر می شوند.
خواننده آذربایجانی نقش مسئولین فرهنگی استان در پیشرفت موسیقی آذربایجان را کلیدی دانسته و اضافه کرد: عدم حمایت مسئولین فرهنگی آذربایجان، یکی از دلایل مهم شرایط موجود است. به گونه ای که مسئولین ذیربط اقدامی در راستای پیشرفت موسیقی آذربایجان نمی کنند تا راه حل ارائه داده و به موسیقی پر و بال دهند.
مسعود امیر سپهر در پایان هشدار می دهد: مسئله دیگری که در این وضعیت بحرانی، موسیقی آذربایجان را با خطر مواجه کرده، گروه های موسیقی است که به اسم موسیقی آذربایجانی شروع به تولید موسیقی های بی هویت و بی محتوا کرده اند و با عنوان موسیقی سنتی آن را تحویل مردم می دهند. در زمان پهلوی، موسیقی آذربایجان در کنار سایر مظاهر فرهنگی و هویتی با هدف حذف عنصر تُرکی در ایران، شدیدا سرکوب می شد. زمانی که رشید بهبود اف به ایران آمده بود در تهران اجازه کنسرت داشت ولی در تبریز اجازه برگزاری چنین کنسرت هایی به وی داده نمی شد. در واقع شرایطی حاکم بود که به صورت سیستماتیک و با اهداف خاص اجازه فعالیت خوانندگان موسیقی فاخر از آنها سلب می شد و از طرف دیگر موسیقی کاباره ای را ترویج می دادند. بعد از انقلاب موزیسین هایی نظیر استاد سلیمی، فرشباف، شاطریان، پس از تحمل زحمت های فراوان موسیقی آذربایجان را از موسیقی کاباره به "سهندیه" ها رساندند. اما متاسفانه ما (فعالین حوزه موسیقی) میراث دار شایسته ای برای شاطریان ها نبوده ایم و موسیقی فاخر آذربایجانی در حال تبدیل به نوعی موسیقی کاباره ای و بی محتوا است.